شعر: «خانه ی علم کجاست؟»

‎- «خانه ی علم کجاست؟»
- «در همین نزدیکی!»
امروز در متروی شهر،
دانشجوی جوانی پرسید:
- خانه ی علم کجاست؟
گفتم:
- «در جنوب شهر است،
وسط تاریکی ها
کوچه ی باریکیست؛
آخر آن کوچه
خانه ی پر مهریست،
که به سوی نور،
می شود باز درش...»
***
پیرمردی پرسید:
- «خانه ی علم کجاست؟»
گفتم:
- «کودکان کار،
کودکان بی یار،
توی آن خانه پی تحصیل اند.»
***
کودکی فال به دست،
پیشتر آمد و گفت:
- «آقا!
می شود در آنجا،
ما هم درس بخوانیم؛ آیا؟»
گفتم:
- «آنجا مال شماست.»

...

لطفا بقیه شعر را در اامه مطلب بخوانید...