به روزی می اندیشم که دیگر کودکی هیچ کودکی، در سرزمین من بر باد نرود

شادمانم که امروز تو را می بینم که اینجا در خانه ی علم مان نشسته ای و کودکی می کنی.
اگرچه هنوز در دنیای من، هر روز کودکی های بسیاری از میان می روند؛
به روزی می اندیشم که دیگر کودکی هیچ کودکی، در سرزمین من بر باد نرود...