دلنوشته ای از یک کوچه گرد عاشق - روایتی از شب دروازه غار
پنجشنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۳۹ ق.ظ
نمیدانم تا بحال جلوی چشمتان چند نفر نشسته اند مواد بکشند یا نه؟ جلوی چشمتان کسانی مشغول خرید و فروش مواد بوده یا نه؟ و در میان اینهمه کثافت کاری، بچه هایی را دیده اید که ساعت 1 نیمه شب در خیابان راه بروند و با چشمشان معتادها و ساقی ها و فاحشه ها را ببینند و برایشان عادی شده باشد؟! رفته اید در خانه بچه ای که پدرش از اعتیاد نای حرف زدن نداشته باشد یا نه؟
این تصویری عینی از آنچیزی است که دیشب دیدیم... کودکانی که نادیده انگاشته می شوند؛ دختر نوجوانی که با آتش چرخ کن، بساط دود دو مرد را به راه میکند؛ زنان و مردانی که در فقر و اعتیاد فرورفته اند! باید اعتراف کنم دردناک بود، اسفناک بود، وحشتناک بود... . بیش از این به گمانم نمی توانم درست به تصویر بکشم آنچه دیده ام، فقط لطفاً چشمانمان را به اجتماعمان باز کنیم و احساس مسئولیت کنیم و هر کسی یک گوشه کار را بگیرد و هیچ کس راضی نشود به فقر جسمی و روحی همنوعش و هیچ کس راضی نشود به اعتیاد همشهری اش و هیچ کس سکوت نکند دربرابر کودک آزاری و هیچ کس سکوت نکند در برابر آزار جنسی به زنان و کودکان... .
پ.ن: دیشب واقعاً شب قدر بود...
.
.
.پرستو فخاریان
شب 21 رمضان
